|
Abstract
|
BACKGROUND: In this paper the structure of poisonings is described, based on the material collected from tele-toxicology consults by the Pomeranian Center of Toxicology in Gdańsk and harvested from its Electronic Poison Information Management System. In addition, we analyzed conclusions drawn from a 27-month operation of the system.
MATERIAL AND METHODS:
Data were harvested from the Electronic Poison Information Management System developed in 2012 and used by the Pomeranian Center of Toxicology since then. The research was based on 2550 tele-toxicology consults between January 1 and December 31, 2014. Subsequently the data were electronically cleaned and presented using R programming language.
RESULTS:
The Pomeranian voivodeship was the prevalent localisation of calls (N = 1879; 73.7%). Most of the calls came from emergency rooms (N = 1495; 58.63%). In the case of 1396 (54.7%) patients the time-lag between intoxication and the consult was less than 6 h. There were no differences in the age distribution between genders. Mean age was 26.3 years. Young people predominated among intoxicated individuals. The majority of intoxications were incidental (N = 888; 34.8%) or suicidal (N = 814; 31.9%) and the most of them took place in the patient's home.
CONCLUSIONS:
Information about Poison Control Center consultations access should be better spread among medical service providers. The extent of poison information collected by Polish Poison Control Centers should be limited and unified. This should contribute to the increased percentage of properly documented consultations. Additional duties stemming from the need of digital archiving of consults provided, require the involvement of additional staff, leading to the increased operation costs incurred by Poison Control Centers. Med Pr 2015;66(5):635-644.
This work is available in Open Access model and licensed under a CC BY-NC 3.0 PL license.
KEYWORDS:
Internet; Poison Control Centers; health information exchange; health information management; information systems; poisoning.
Language: pl |
|
Vernacular Abstract
|
WSTĘP:
W pracy przedstawiono na podstawie danych uzyskanych z Elektronicznego Systemu Zarządzania Informacją Toksykologiczną strukturę zatruć zgłaszanych do Pomorskiego Centrum Toksykologii w Gdańsku oraz analizę wniosków z użytkowania systemu po 27 miesiącach jego pracy.
MATERIAŁ I METODY:
Materiał do analizy uzyskano z autorskiego systemu zarządzania informacją toksykologiczną, opracowanego w 2012 r. i od tego czasu używanego w Pomorskim Centrum Toksykologii. Dane pochodzą z 2550 konsultacji toksykologicznych udzielonych telefonicznie i wprowadzonych do systemu od 1 stycznia do 31 grudnia 2014 r. Dane oczyszczono elektronicznie i przedstawiono z użyciem języka programowania R.
WYNIKI:
Najczęściej udzielane informacje dotyczyły pacjentów z województwa pomorskiego (N = 1879; 73,7%). Lekarze najczęściej dzwonili ze szpitalnych oddziałów ratunkowych (N = 1495; 58,63%). U 1396 pacjentów (54,7%) od czasu zatrucia do uzyskania konsultacji minęło mniej niż 6 godz. Nie zaobserwowano różnic w wieku pacjentów między konsultowanymi kobietami a mężczyznami. Średnia wieku pacjentów wynosiła 26,3 roku. Do zatruć najczęściej dochodziło u osób młodych. Zatrucia najczęściej miały charakter przypadkowy (N = 888; 34,8%) lub samobójczy (N = 814; 31,9%) i najczęściej dochodziło do nich w domu pacjenta.
WNIOSKI:
Przeprowadzona analiza sugeruje, że wśród pracowników ochrony zdrowia należy poprawić rozpowszechnienie informacji na temat możliwości korzystania z telefonicznych konsultacji toksykologicznych. Jednocześnie należy ujednolicić i zmniejszyć zakres danych archiwizowanych przez polskie ośrodki toksykologiczne, co pozwoli zwiększyć odsetek odnotowywanych konsultacji. Dodatkowe obowiązki związane z archiwizowaniem konsultacji toksykologicznych w formie elektronicznej wymagają zaangażowania dodatkowych pracowników, co wiąże się z ponoszeniem nakładów finansowych przez Regionalne Ośrodki Toksykologii (ROT), w których strukturze znajduje się większość krajowych Ośrodków Informacji Toksykologicznej. Med. Pr. 2015;66(5):635–644. |