|
Abstract
|
OBJECTIVES:
The aim of this study is to adapt the 10-item version of the Center for Epidemiologic Studies Depression Scale - Revised 10 - Item Version for Adolescents (CESDR-10) into Turkish and to evaluate its validity and reliability.
Materials and Methods:
The study was conducted with a clinical sample of 102 adolescents aged 11-18 years who applied to the child and adolescent psychiatry outpatient clinic, and a community sample consisting of 454 secondary and high school students. CESDR-10 for adolescents, Child Depression Inventory (CDI), the Brief Multidimensional Students' Life Satisfaction Scale (BMSLSS), Kiddie Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia for School Age Children-Present and Lifetime Version, and demographic information form were used as data collection tools.
Results:
Confirmatory factor analysis showed that the scale had a fine goodness of fit with a single-factor structure. In the discriminant and convergent validity assessment, strong correlation coefficients were found between CESDR-10, and BMSLSS and CDI for the whole sample, community sample, and clinical sample. The Cronbach alpha internal consistency coefficient of the scale was found as 0.880 for the whole sample, 0.872 for the community sample, and 0.895 for the clinical sample. In terms of test-retest reliability, "very strong" correlation values were determined as 0.863 in the community sample and 0.940 in the clinical sample. As a result of receiver operating characteristic analysis, the cut-off score of CESDR-10 was determined as 16.
Conclusion:
When the results of our study were evaluated, Turkish version of the CESDR-10 for Adolescents was found to be valid and reliable.
Keywords: Adolescents, depression, CESDR-10, validity, reliability
===
Çocuk ve ergenlerde majör depresif bozukluk (MDB) DSM-5 tanısı için en az iki hafta süreyle işlevsellikte bozulmaya ve klinik olarak belirgin sıkıntıya yol açan depresif/irritable mood, ilgi/keyif almada azalma belirtilerinin yanı sıra şu belirtilerden dördünün bulunmasını gerekir: İştahta bozulma, uykuda bozulma, psikomotor ajitasyon/retardasyon, yorgunluk/enerji kaybı, kararsızlık/konsantrasyon güçlüğü, değersizlik/suçluluk duyguları, yineleyici ölüm düşünceleri/intihar girişimleri.1 Depresif bozukluk nokta prevalansının puberte öncesi çocuklarda %1,0-2,0, ergenlerde %3,0-8,0 ve ergenlik sonunda yaşam boyu prevalansının %20,0 olduğu bildirilmektedir. Düşük ve orta gelirli ülkelerde yapılan araştırmalarda klinik olarak belirgin depresyon nokta prevalansının daha yüksek bulunduğu belirtilmektedir (erkeklerde %10,0-13,0 ve kızlarda %12,0-18,0).2 Toplum araştırmalarında ergenler için depresyonun yaygınlık oranı %15,0-25,0 arasında değişmektedir.3,4 Son yıllarda yapılan araştırmalar ise ergenlerde depresyonun görülme sıklığında artış olduğunu göstermektedir.5,6 Ülkemizde ortalama 14,8 yaşındaki 805 lise birinci sınıf öğrencisi üzerinde gerçekleştirilen araştırmada öğrencilerin 141'inin (%17,5) Çocuklar için Depresyon Ölçeği (ÇDÖ) kesme puanı olan 19 ve üzeri puan aldığı bildirilmiştir.7
Ergenlik döneminde yaşanan depresyon, bireyin ergenlik dönemine uyumunu olumsuz etkileyebilmesinin yanı sıra yetişkinlik dönemindeki psikolojik işleyiş üzerindeki uzun vadeli etkileri nedeniyle ergenlik döneminin önemli psikolojik sorunları arasında sayılmaktadır.8 Depresyonun yetişkinlikte devamı için önemli bir risk oluşturan ergenlerdeki depresyon, artmış intihar düşüncesi ve intihar girişimi riskiyle de ilişkilendirilmektedir.9,10 Biyolojik, psikolojik, bilişsel etkenlerin yanı sıra aile, arkadaşlar, okul, günlük yaşam stresi ve stresli yaşam olaylarıyla ilgili etkenler ergenlerde depresyon açısından risk oluşturabilmektedir.8 Psikososyal strese maruz kalmanın ve ailede depresyon öyküsü olmasının ergenlerde depresyon için en güçlü risk etkenleri olduğu belirtilmektedir.11 Depresif ebeveynlerin çocuklarının depresif bozukluk için yüksek risk altında olduğunu gösteren çok sayıda araştırma bulunmaktadır.12 Depresyonun ailesel geçiş sürecinde bireyin taşıdığı genetik riskler, gelişimsel etkenler, hormonal etkenler ve psikososyal sorunlar riski artırıcı nitelikte bir etkileşime girerler.11 Cinsiyet,13,14 sosyal destek eksikliği, sigara içme,13 ekonomik sıkıntılar, okulda fiziksel ceza alma, alay edilme, ebeveyn çatışması,15 ebeveyn boşanması,16 çocuklukta ebeveyn kaybı17 gibi birçok etken, ergenlerdeki depresyon ile ilişkili görülmektedir. Bu bakımdan, depresyonun doğasını anlamada, gidişatını öngörmede ve tedavi süreçlerini belirlemede ergenlik önemli bir gelişim dönemidir.
Language: tr |