|
Abstract
|
OBJECTIVES:
Suicide attempts in children and adolescents are health problems all over the world. Substance use disorder is a frequent psychiatric comorbidity related to suicide attempts. Our aim in this study is to determine the sociodemographic differences between those with and without suicide attempts in children and adolescents with substance use.
Materials and Methods:
Within the scope of this study, archive files of children and adolescents who applied, which is the Ege University Child and Adolescent Addiction Center to (EGEBAM), were examined retrospectively. Variables such as suicide attempt, age of starting smoking or substance abuse, family history, previous treatment history, street life history, and forensic problems were evaluated.
Results:
8% of 371 cases who had applied to the EGEBAM outpatient clinic, had a history of suicide attempt. The variables that were statistically significantly related to the suicide attempt were as follows: Female gender, the presence of a previous treatment history, the presence of a substance abuse in the family, and the presence of a street life history (p<0.001). Regardless of the suicidal attempt, there was about 2 years between the age of starting smoking and substance abuse.
Conclusion:
Determination of risk factors associated with suicide is important for early interventions. In particular, a more detailed assessment may allow this risk to be reduced, as the cases with female gender, past treatment history, substance use in the family, and a history of living on the street at some point in life are more risky in terms of suicide. However, more studies are needed in child and adolescent psychiatry that investigates the relationship and course of substance use and suicide, which require urgent intervention.
Keywords: Substance, suicide, addiction, child and adolescent
===
Çocuk ve ergenlerde saptanan özkıyım girişimleri tüm dünyada etkisini gösteren bir halk sağlığı sorunudur.1 Özkıyım, dünya genelinde bildirilen 25 yaş altındaki gençlerde en sık ölüm sebebidir. Kuzey Amerika'da özkıyım sıklığı 2000 yılından 2017 yılına gelindiğinde %53 oranında arttığı saptanmıştır.1,2 Ergenlik döneminde özkıyım sıklığının belirgin olarak artış gösterdiği bildirilmektedir.3 Özkıyıma bağlı ölümler, genç yaş ölümlerinin arasında uygun tedbirler alınması koşuluyla önlenebilir bir nitelik göstermektedir. Özkıyım sıklığının azaltılması için eşlik eden psikiyatrik tanıların ve risk faktörlerinin belirlenmesi bireye özel önlem uygulamaları açısından önem taşımaktadır.
Alkol ve madde kullanım bozukluğu, özkıyım riskini önemli derecede arttıran psikiyatrik eştanı durumlarındandır.4 Yapılan bir meta-analizde 23.317 ergen değerlendirilmiş, bu yaş döneminde esrar kullanıyor olmanın yetişkinlik çağında depresif bozukluk, anksiyete bozukluğu ve özkıyım üzerindeki etkisi incelenmiştir.5 Esrar kullanan ergen olguların erişkinlik döneminde depresif bozukluk ve özkıyım girişimi açısından artmış risk gösterdikleri saptanmıştır. Esrar kullanımını azaltmaya yönelik sağlık politikalarının depresif bozukluk ve özkıyım girişimlerini azaltmaya olumlu yönde etkisi olduğu belirlenmiştir. Madde kullanımının ergenlik döneminde gelişmekte olan limbik sistem ve frontal korteks üzerindeki etkileri, serotonin düzeylerinde azalmaya sebep olduğu ve depresif belirtilerin oluşumu hayvan çalışmalarında da gösterilmiştir.6-8 Klinik çalışmalarda ise kadınlarda duygudurum bozuklukları açısından daha fazla etkilenme saptanmış ve ergenlik döneminden sonra madde kullanımı bırakılsa bile depresif bozukluk gelişme riskinin devam ettiği saptanmıştır.9,10 Daha erken yaşlarda madde kullanımına maruz kalan beyinde hipokampus, amigdala ve prefrontal korteks hacimlerinde azalma olduğu gösterilmiştir.11 Yazıdaki çalışmalar ergenlik dönemindeki madde kullanımı depresif bozukluk ve özkıyım girişimi açısından ciddi bir risk etkeni olduğuna işaret etmektedir.
Madde kullanımının eşlik ettiği durumlara özgü özkıyım önlem uygulamaları geliştirilmeye çalışılmaktadır. Bu çalışmamızda madde kullanımı olan çocuk ve ergenlerde özkıyım girişiminde bulunan ve bulunmayanlar arasındaki sosyodemografik ve klinik farklılıkların belirlenmesi hedeflenmiştir.
Language: tr |