Citation

Greberski K, Bugajski P, Rzymski S, Jarząbek R, Olczak B, Kalawski R. Kardiochir. Torakochirurgia Pol. 2015; 12(1): 62-64.

Affiliation

Multidisciplinary Municipal Hospital, Department of Cardiac Surgery, Poznan University of Medical Sciences, Poznan, Poland.

Copyright

(Copyright © 2015, Termedia)

DOI

10.5114/kitp.2015.50572

PMID

26336482

Abstract

Thoracic injuries are usually caused by penetrating or blunt trauma. The primary method of treatment is surgery. This study describes two cases of male patients with stab wounds of the chest resulting from suicide attempts. The first case involved a 29-year-old patient transported and admitted to the hospital with a knife still in his chest; its blade extended from the jugular notch to the 5(th) thoracic vertebra but did not damage any important structures. The applied treatment, limited to evacuating the knife, resulted in a satisfactory outcome, and the patient was discharged from the intensive care unit (ICU) in good condition. The second patient reached the hospital on his own. On admission, he did not reveal the real cause of the wound; however, in view of his deteriorating condition, he admitted that the knife penetrated deeply into the mediastinum. In this case, sternotomy was necessary to stop the bleeding of the pulmonary trunk and internal thoracic artery. After completion of treatment, the patient was discharged in good condition. The described management of life-threatening situations conducted by a multidisciplinary team of consultants enabled the choice of optimal treatment methods and resulted in successful outcomes.

Language: en

Vernacular Abstract

Rany klatki piersiowej powstają najczęściej na skutek obrażeń penetrujących lub tępych. Podstawowym sposobem terapii jest leczenie operacyjne. W pracy opisano 2 przypadki ran kłutych klatki piersiowej. Leczeniu poddano mężczyzn po próbach samobójczych. Pierwszy opis dotyczy 29-letniego pacjenta przywiezionego do szpitala z wciąż tkwiącym w klatce piersiowej nożem, który nie uszkodził ważnych struktur, mimo że penetrował śródpiersie aż do wyrostka poprzecznego lewego kręgu Th5. Postępowanie ograniczone do ewakuacji narzędzia pozwoliło uzyskać dobry efekt i wypisać pacjenta w stanie dobrym z oddziału intensywnej opieki medycznej (OIOM). W drugim przypadku pacjent samodzielnie przybył do szpitala; pierwotnie nie ujawnił powodu rany klatki piersiowej, ale w obliczu pogarszającego się stanu zgłosił głębokie wniknięcie noża do śródpiersia. W tym przypadku konieczna była sternotomia i zaopatrzenie krwawiących struktur: pnia płucnego i tętnicy piersiowej wewnętrznej. Po zakończonym leczeniu pacjenta w stanie dobrym wypisano z OIOM. Postępowanie w opisanych sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia wypracowane przez multidyscyplinarny zespół konsultantów jednostki pozwoliło wybrać najlepszą metodę leczenia i zakończyć terapię sukcesem.